اصطلاحات مهم ثبت اسناد و املاک

آشنایی با این اصطلاحات می‌تواند به درک بهتر قوانین و فرآیندهای مربوط به معاملات و مدیریت املاک کمک کند.

 تعدادی از اصطلاحات کلیدی و مهم در این زمینه

. سند رسمی:

سندی است که در دفترخانه‌های اسناد رسمی و طبق مقررات قانونی تنظیم و ثبت می‌شود. این سند از اعتبار قانونی بالایی برخوردار است و در مقابل محاکم و مراجع قضایی قابل استناد است.
. سند عادی:

سندی است که بین طرفین معامله بدون دخالت دفترخانه تنظیم می‌شود و اعتبار قانونی آن پایین‌تر از سند رسمی است. این سند در صورت توافق طرفین و یا تأیید توسط دادگاه اعتبار دارد.

. دفتر اسناد رسمی (دفترخانه):

مکانی است که تحت نظارت قوه قضائیه فعالیت می‌کند و وظیفه تنظیم و ثبت اسناد رسمی مانند معاملات ملکی، وکالت‌نامه‌ها و تعهدات را بر عهده دارد.

. ثبت ملک:

فرآیندی است که طی آن مالکیت یک ملک به نام شخص یا اشخاص خاصی در دفتر ثبت اسناد رسمی ثبت می‌شود. این عمل با هدف تعیین مالکیت قانونی و جلوگیری از تداخل حقوق مالکیت انجام می‌شود.

. سند مالکیت:

سندی است که مالکیت قانونی یک ملک را به شخصی خاص تأیید می‌کند. این سند توسط سازمان ثبت اسناد و املاک صادر می‌شود و شامل اطلاعاتی مانند مشخصات مالک، موقعیت ملک و مشخصات ثبتی آن است.

. قولنامه:

سندی است که در آن طرفین معامله (خریدار و فروشنده) توافق می‌کنند که در آینده قرارداد رسمی خرید و فروش ملک را در دفترخانه تنظیم کنند. قولنامه معمولاً شامل جزئیات معامله و شرایط پرداخت است.

. پلاک ثبتی:

شماره‌ای منحصر به فرد است که به هر ملک در زمان ثبت آن اختصاص داده می‌شود و برای شناسایی ملک در دفتر ثبت اسناد استفاده می‌شود.

و سایر اصطلاحات که در زیر نام برده شده است :

. تفکیک و تجمیع:

. مشاع

. افراز

. نقشه تفکیکی

. استعلام ثبتی

. بلاعزل

. رهن و اجاره

. حق ارتفاق

. مستغلات

. حق انتفاع

. حق ارتفاق

. توقیف اموال

. قرارداد پیش‌فروش

. پروانه ساخت

. اصلاحات ارضی

آشنایی با اصطلاحات ثبت اسناد و املاک می‌تواند در فرآیندهای خرید، فروش،اجاره، و مدیریت املاک به شما کمک کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید و از مشکلات قانونی احتمالی جلوگیری کنید.