زمان مناسب برای خرید خانه و آپارتمان

در بازار مسکن، افراد باتجربه و قدیمی، آموخته‌اند که بازار همیشه در یک وضعیت ثابت نیست. گاهی بازار پررونق است و سوددهی بالاست، و گاهی دچار رکود می‌شود. این افراد می‌دانند که در دوران رونق، باید مقداری از درآمد خود را پس‌انداز کنند تا در زمان رکود بتوانند از آن استفاده کنند.

در شهر اصفهان، که یکی از مراکز مهم تجاری و بازرگانی ایران است، مادران به دختران خود توصیه می‌کردند که در زمان‌هایی که پول دارند، طلا و نقره را به عنوان “پس گرد” کنار بگذارند. این فرهنگ پس‌انداز نشان‌دهنده هوش اقتصادی زنان ایرانی از گذشته‌های دور است.

حال که با مفهوم سیکل‌های تجاری آشنا شدیم، باید بدانیم که این سیکل‌ها در بازار مسکن نیز وجود دارند. طبق تحقیقات دکتر صادقین و دکتر دهنوی، هر ۵.۵ تا ۶ سال یک سیکل کامل در بازار مسکن ایران اتفاق می‌افتد. این سیکل شامل دوران‌های رونق، رکود و ثبات است. به‌طور کلی، پس از یک دوره رونق، بازار وارد یک رکود ۲.۵ تا ۳ ساله می‌شود، سپس به مدت دو سال در وضعیت ثبات قرار می‌گیرد و مجدداً یک دوره رونق جدید آغاز می‌شود.

از این سیکل می‌توان نکات مهمی آموخت:

  1. بازار همیشه در حال تغییر است: هیچ بازاری همواره گران نمی‌شود و هیچ رکودی همیشگی نیست.
  2. زمان مناسب برای خرید خانه مصرفی: بهترین زمان خرید، دوران رکود اندک یا رونق ملایم است.
  3. زمان نامناسب برای سرمایه‌گذاری: در زمان چرخش بازار، انجام معامله ریسک بالایی دارد و توصیه نمی‌شود.
  4. خرید زمین برای ساخت: بهترین زمان برای خرید زمین، دوران رکود شدید یا رکود ملایم است.
  5. نگهداری زمین و کلنگی: در دوران رکود شدید بهتر است زمین یا ملک کلنگی داشته باشید.
  6. نگهداری آپارتمان: در دوران رونق ملایم و رونق شدید، داشتن آپارتمان می‌تواند سودآور باشد.

با درک این نکات و زمان‌بندی مناسب، می‌توانید تصمیمات بهتری در زمینه خرید خانه و سرمایه‌گذاری در بازار مسکن بگیرید.

از کجا بدانیم در چه بازاری هستیم ؟

یکی از شاخص‌های کلیدی برای تشخیص وضعیت بازار مسکن، آمار معاملات است. با بررسی آمار معاملات مسکن در شهر تهران، می‌توان به‌راحتی نوع بازار فعلی را شناسایی کرد.

  • اگر تعداد معاملات در تهران بین ۵ تا ۸ هزار باشد، بازار در وضعیت رکود قرار دارد.
  • اگر این آمار بین ۹ تا ۱۳ هزار باشد، بازار در دوره ثبات قرار دارد.
  • معاملات بین ۱۳ تا ۱۸ هزار نشان‌دهنده ورود به دوره رونق است.
  • اگر تعداد معاملات بالاتر از ۱۸ هزار تا ۲۲ هزار باشد، بازار در اوج رونق قرار دارد و توصیه می‌شود که طی یکی دو ماه آینده از بازار خارج شوید.
  • همچنین، اگر تعداد معاملات به زیر ۵ هزار برسد، این نشان‌دهنده عمق رکود در بازار است.

برای مشاهده دقیق آمار معاملات مسکن در تهران، می‌توانید به سایت بانک مرکزی مراجعه کنید. همچنین، تحلیل‌های فصلی بازار مسکن را می‌توانید در سایت شخصی من دنبال کنید.

 

تعیین زمان مناسب برای ورود به بازار مسکن

برای ورود موفق به بازار مسکن، علاوه بر مدیریت مالی و پس انداز نگاه دقیق به تحلیل دقیق چرخه‌های اقتصادی و تغییرات تقاضا امری ضروری است. در این بخش، به بررسی این چرخه‌ها و زمان‌های مناسب برای ورود به بازار مسکن پرداخته می‌شود.

۱. تحلیل دوره‌های تقاضا:

الف) تقاضای مصرفی: پس از دوره‌های رونق، بازار مسکن معمولاً وارد فاز اصلاحی می‌شود که در آن، تعداد معاملات کاهش یافته و قیمت‌ها به تعادل می‌رسند. این دوره که به رکود معروف است و معمولاً ۲.۵ تا ۳ سال طول می‌کشد، فرصتی برای مصرف‌کنندگان فراهم می‌کند تا سرمایه خود را دوباره انباشت کنند. در این فاز، خریداران خانه برای سکونت می‌توانند از وام‌های مسکن بهره‌مند شوند که حدود ۲۰ تا ۲۵ متر مربع از ارزش ملک مورد نظر را پوشش می‌دهد.

ب) تقاضای سرمایه‌ای: پس از پایان دوران رکود و با آغاز دوره بهبود، سرمایه‌گذاران و شرکت‌های حقوقی که به اطلاعات به‌روز و دقیق دسترسی دارند، وارد بازار می‌شوند. این نوع تقاضا معمولاً به دنبال خرید املاک به منظور اجاره دادن یا فروش در آینده با هدف کسب سود است و در نهایت به افزایش قیمت‌ها در بازار کمک می‌کند.

ج) تقاضای سفته‌بازی: این نوع تقاضا معمولاً توسط سفته‌بازان و دلالان انجام می‌شود که به‌طور گسترده و با شدت وارد بازار می‌شوند. این دسته از تقاضا معمولاً باعث رشد قیمت‌ها تا ۴۵٪ می‌شود و معاملات آن‌ها معمولاً در بازه‌های زمانی کوتاه انجام شده و منجر به نوسانات قیمتی شدید در بازار می‌گردد.

۲. استراتژی ورود به بازار:

الف) تحلیل زمانی: ورود به بازار مسکن باید بر اساس تحلیل دوره‌های قبلی و پیش‌بینی دوره‌های آینده انجام شود. استفاده از داده‌های تاریخی برای شناسایی الگوهای قیمتی و تعداد معاملات، می‌تواند در تعیین زمان مناسب سرمایه‌گذاری مؤثر باشد.

ب) شناسایی فاز رکود به رونق: شروع فعالیت‌های خرید در دوره رکود، زمانی که قیمت‌ها در پایین‌ترین سطح خود قرار دارند و تقاضای مصرفی به تدریج افزایش می‌یابد، می‌تواند یک فرصت مناسب برای سرمایه‌گذاری باشد. با افزایش تدریجی تقاضا و ورود سرمایه‌گذاران و سپس سفته‌بازان، قیمت‌ها نیز به تبع آن افزایش خواهند یافت.

نتیجه‌گیری:

شما به یک راهنمای برای خرید خانه و آپارتمان نیاز دارید و برای تعیین زمان مناسب ورود به بازار مسکن، لازم است چرخه‌های تقاضا و پویایی‌های بازار به‌دقت بررسی شوند. شناسایی دوره‌های رکود و رونق، تحلیل الگوهای تقاضا و استفاده از داده‌های مالی و اقتصادی می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا با ریسک کمتر و بازده بیشتری وارد این بازار شوند. بدین ترتیب گام به گام برای خرید یک خانه خوب شروع به حرکت خواهید کرد.

مدیریت ریسک پروژه ساختمانی

مدیریت ریسک پروژه ساختمانی از اجزای اساسی مدیریت پروژه‌های ساخت‌وساز است که به مدیران پروژه کمک می‌کند تا ریسک‌های محتمل را شناسایی و تحلیل کرده و برنامه‌های مناسب برای پاسخ به آن‌ها تدوین و اجرا کنند. این فصل به بررسی مراحل مختلف مدیریت ریسک، از شناسایی و تحلیل ریسک‌ها تا تدوین برنامه‌های پاسخ، پیاده‌سازی و نظارت بر این برنامه‌ها، ارزیابی و بازنگری ریسک‌ها و تکنیک‌های کاهش و انتقال ریسک می‌پردازد. این مباحث به مدیران پروژه کمک می‌کند تا پروژه‌های خود را با کمترین خطرات و بیشترین کارایی به اتمام برسانند.

فصل پنجم: مدیریت ریسک

5.1. شناسایی و تحلیل ریسک‌ها

5.1.1. شناسایی ریسک‌های داخلی و خارجی شناسایی ریسک‌های داخلی و خارجی به منظور پیش‌بینی و کاهش تأثیرات منفی آن‌ها بر پروژه ضروری است. ریسک‌های داخلی شامل مسائل فنی، مشکلات نیروی انسانی و محدودیت‌های مالی می‌شوند، در حالی که ریسک‌های خارجی شامل تغییرات قانونی، شرایط آب و هوایی و نوسانات بازار می‌باشند.

5.1.2. استفاده از ابزارهای شناسایی ریسک استفاده از ابزارهای شناسایی ریسک مانند جلسات توفان فکری، پرسشنامه‌ها، تحلیل SWOT و بررسی اسناد و مدارک پروژه به منظور شناسایی جامع و کامل ریسک‌ها انجام می‌شود.

مدیریت ریسک پروژه ساختمانی

5.1.3. تحلیل کیفی ریسک‌ها تحلیل کیفی ریسک‌ها به منظور ارزیابی احتمال وقوع و تأثیر هر ریسک بر پروژه انجام می‌شود. این تحلیل شامل بررسی تجربیات گذشته، نظرات کارشناسان و استفاده از ماتریس احتمال-تأثیر برای اولویت‌بندی ریسک‌ها است.

5.1.4. تحلیل کمی ریسک‌ها تحلیل کمی ریسک‌ها به منظور اندازه‌گیری دقیق‌تر احتمال وقوع و تأثیر مالی و زمانی هر ریسک انجام می‌شود. این تحلیل شامل استفاده از تکنیک‌هایی مانند تحلیل حساسیت، شبیه‌سازی مونت کارلو و تحلیل تصمیم‌گیری چند معیاره می‌باشد.

5.1.5. تدوین پروفایل ریسک پروژه تدوین پروفایل ریسک پروژه به منظور ثبت و مستندسازی ریسک‌های شناسایی شده و نتایج تحلیل‌های کیفی و کمی انجام می‌شود. این پروفایل شامل توصیف ریسک‌ها، اولویت‌بندی و اقدامات پیشنهادی برای هر ریسک می‌باشد.

5.2. تدوین برنامه‌های پاسخ به ریسک

5.2.1. تدوین استراتژی‌های پاسخ به ریسک تدوین استراتژی‌های پاسخ به ریسک به منظور کاهش احتمال وقوع و تأثیر ریسک‌ها بر پروژه انجام می‌شود. این استراتژی‌ها شامل اجتناب، کاهش، انتقال و پذیرش ریسک‌ها می‌باشد.

5.2.2. تدوین برنامه‌های پیشگیری تدوین برنامه‌های پیشگیری به منظور کاهش احتمال وقوع ریسک‌ها ضروری است. این برنامه‌ها شامل اقدامات پیشگیرانه مانند بهبود فرآیندها، آموزش کارکنان و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته می‌باشد.

5.2.3. تدوین برنامه‌های واکنش به ریسک تدوین برنامه‌های واکنش به ریسک به منظور کاهش تأثیر ریسک‌ها در صورت وقوع آن‌ها انجام می‌شود. این برنامه‌ها شامل اقدامات اضطراری، برنامه‌های جایگزین و تخصیص منابع اضافی می‌باشد.

5.2.4. تخصیص منابع برای پاسخ به ریسک تخصیص منابع مالی، انسانی و زمانی به منظور اجرای استراتژی‌ها و برنامه‌های پاسخ به ریسک ضروری است. این تخصیص منابع باید با توجه به اولویت‌بندی ریسک‌ها و تأثیر آن‌ها بر پروژه انجام شود.

5.2.5. مستندسازی برنامه‌های پاسخ به ریسک مستندسازی برنامه‌های پاسخ به ریسک به منظور ثبت و پیگیری اقدامات انجام شده و ارزیابی اثربخشی آن‌ها ضروری است. این مستندسازی باید شامل جزئیات برنامه‌های پاسخ، منابع تخصیص داده شده و نتایج اقدامات باشد.

5.3. پیاده‌سازی و نظارت بر برنامه‌های ریسک

5.3.1. اجرای برنامه‌های پیشگیری و واکنش اجرای برنامه‌های پیشگیری و واکنش به منظور کاهش احتمال وقوع و تأثیر ریسک‌ها ضروری است. این اجرای برنامه‌ها شامل هماهنگی تیمی، تخصیص منابع و نظارت بر عملکرد برنامه‌ها می‌باشد.

5.3.2. نظارت بر اجرای برنامه‌های ریسک نظارت بر اجرای برنامه‌های ریسک به منظور اطمینان از اجرای صحیح و موثر این برنامه‌ها انجام می‌شود. این نظارت شامل بررسی وضعیت اجرای برنامه‌ها، پیگیری انحرافات و اصلاحات لازم می‌باشد.

5.3.3. ارزیابی اثربخشی برنامه‌های ریسک ارزیابی اثربخشی برنامه‌های ریسک به منظور بررسی کارایی و اثرگذاری این برنامه‌ها بر کاهش احتمال وقوع و تأثیر ریسک‌ها ضروری است. این ارزیابی شامل تحلیل نتایج اقدامات، بازخوردهای تیمی و ارزیابی عملکرد پروژه می‌باشد.

5.3.4. گزارش‌دهی وضعیت ریسک‌ها گزارش‌دهی وضعیت ریسک‌ها به منظور اطلاع‌رسانی به ذینفعان پروژه درباره وضعیت اجرای برنامه‌های ریسک و نتایج اقدامات انجام می‌شود. این گزارش‌ها باید شامل جزئیات ریسک‌های شناسایی شده، اقدامات انجام شده و نتایج حاصل از آن‌ها باشد.

5.3.5. به‌روزرسانی برنامه‌های ریسک به‌روزرسانی برنامه‌های ریسک به منظور تطابق با تغییرات و شرایط جدید پروژه ضروری است. این به‌روزرسانی باید بر اساس نتایج ارزیابی‌ها و بازخوردهای تیمی انجام شود.

5.4. ارزیابی و بازنگری ریسک‌ها

5.4.1. ارزیابی دوره‌ای ریسک‌ها ارزیابی دوره‌ای ریسک‌ها به منظور بررسی وضعیت و تغییرات احتمالی در ریسک‌های پروژه ضروری است. این ارزیابی باید به صورت منظم و با استفاده از ابزارهای مناسب انجام شود.

5.4.2. تحلیل نتایج اقدامات پاسخ به ریسک تحلیل نتایج اقدامات پاسخ به ریسک به منظور بررسی اثربخشی و کارایی این اقدامات و شناسایی نقاط ضعف و قوت انجام می‌شود. این تحلیل شامل بررسی عملکرد برنامه‌های پیشگیری و واکنش و ارزیابی تاثیر آن‌ها بر پروژه است.

5.4.3. بازنگری و به‌روزرسانی پروفایل ریسک بازنگری و به‌روزرسانی پروفایل ریسک به منظور تطابق با تغییرات جدید پروژه و شرایط محیطی ضروری است. این بازنگری باید شامل اضافه کردن ریسک‌های جدید، حذف ریسک‌های کم‌اهمیت و به‌روزرسانی تحلیل‌های قبلی باشد.

5.4.4. تدوین درس‌آموخته‌ها تدوین درس‌آموخته‌ها به منظور جمع‌آوری تجربیات و دانش‌های حاصل از مدیریت ریسک‌های پروژه و استفاده از آن‌ها در پروژه‌های آینده ضروری است. این درس‌آموخته‌ها باید به صورت مستند و قابل دسترسی برای تیم‌های کاری و ذینفعان پروژه باشد.

5.4.5. اشتراک‌گذاری تجربیات و دانش‌ها اشتراک‌گذاری تجربیات و دانش‌های حاصل از مدیریت ریسک به منظور بهبود عملکرد تیم‌های کاری و افزایش کارایی مدیریت ریسک در پروژه‌های آینده انجام می‌شود. این اشتراک‌گذاری می‌تواند از طریق جلسات بازخورد، کارگاه‌های آموزشی و مستندسازی درس‌آموخته‌ها صورت گیرد.

5.5. تکنیک‌های کاهش و انتقال ریسک

5.5.1. تکنیک‌های کاهش ریسک تکنیک‌های کاهش ریسک به منظور کاهش احتمال وقوع و تأثیر ریسک‌ها بر پروژه انجام می‌شود. این تکنیک‌ها شامل بهبود فرآیندها، استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، آموزش کارکنان و افزایش ایمنی محیط کاری می‌باشد.

5.5.2. تکنیک‌های انتقال ریسک تکنیک‌های انتقال ریسک به منظور انتقال تأثیرات مالی و زمانی ریسک‌ها به طرف‌های دیگر انجام می‌شود. این تکنیک‌ها شامل استفاده از بیمه‌نامه‌ها، قراردادهای فاینانس و قراردادهای بهره‌برداری مشترک می‌باشد.

5.5.3. استفاده از ابزارهای مالی برای مدیریت ریسک استفاده از ابزارهای مالی مانند بیمه، قراردادهای هجینگ و قراردادهای فاینانس به منظور کاهش تأثیرات مالی ریسک‌ها بر پروژه ضروری است. این ابزارها به مدیران پروژه کمک می‌کند تا بتوانند ریسک‌های مالی را به صورت مؤثرتری مدیریت کنند.

5.5.4. استفاده از قراردادهای حقوقی برای انتقال ریسک استفاده از قراردادهای حقوقی مانند قراردادهای بهره‌برداری مشترک، قراردادهای پیمانکاری و قراردادهای تأمین مواد به منظور انتقال ریسک‌ها به طرف‌های دیگر ضروری است. این قراردادها باید به گونه‌ای تدوین شوند که ریسک‌ها به صورت منصفانه و قابل قبول بین طرف‌های مختلف تقسیم شوند.

5.5.5. تحلیل هزینه-فایده تکنیک‌های کاهش و انتقال ریسک تحلیل هزینه-فایده تکنیک‌های کاهش و انتقال ریسک به منظور ارزیابی کارایی و اثربخشی این تکنیک‌ها و انتخاب بهترین راهکارها انجام می‌شود. این تحلیل شامل بررسی هزینه‌های اجرایی و مزایای حاصل از کاهش یا انتقال ریسک‌ها می‌باشد.

این فصل که بخشی از کتاب راهنمای مدیریت پروژه های ساختمانی بود به خوانندگان کمک می‌کند تا با اصول و تکنیک‌های مدیریت ریسک پروژه ساختمانی آشنا شوند و بتوانند از این دانش برای مدیریت مؤثرتر و کارآمدتر ریسک‌های پروژه‌های خود استفاده کنند. با توجه به جزئیات ارائه شده، خوانندگان می‌توانند به صورت عملی و کاربردی از این اطلاعات در پروژه‌های خود بهره‌برداری کنند. همچنین شما میتوانید با دانلود اپلیکیشن حسابخانه بخشی از مدیریت خود را در پروژه های ساختمانی به صورت دقیق تر انجام دهید.

مراحل اصلی مدیریت ریسک

مدیریت ریسک پروژه به طور کلی در سه مرحله انجام می‌شود که شامل شناسایی ریسک، تحلیل ریسک و پاسخگویی به آن می‌باشد. هر یک از این مراحل به منظور اطمینان از شناسایی، ارزیابی و پاسخ به ریسک‌ها به نحو احسن طراحی شده‌اند.

مراحل اصلی مدیریت ریسک

مراحل اصلی مدیریت ریسک

مرحله شناسایی ریسک

این مرحله شامل پیش‌بینی تمامی ریسک‌های پیش رو و مستند نمودن آن‌ها است. در این مرحله، تیم پروژه به بررسی تمامی عوامل داخلی و خارجی می‌پردازد که ممکن است به نحوی بر پروژه تاثیر بگذارند. استفاده از جلسات هم‌اندیشی، بررسی سوابق پروژه‌های مشابه و تجزیه و تحلیل محیطی به شناسایی ریسک‌های بالقوه کمک می‌کند.

مرحله تحلیل ریسک

در این مرحله، ریسک‌های شناسایی شده به تفصیل مورد بررسی قرار می‌گیرند. این تحلیل شامل ارزیابی احتمال وقوع هر ریسک و تاثیرات ناشی از وقوع آن‌ها است. تحلیل کیفی و کمی به تیم پروژه کمک می‌کند تا ریسک‌ها را اولویت‌بندی کرده و منابع را به طور موثر تخصیص دهند.

مرحله پاسخگویی به ریسک

در این مرحله، استراتژی‌های مناسب برای هر یک از ریسک‌ها تعیین و اجرایی می‌شود. این استراتژی‌ها شامل کاهش احتمال وقوع یا اثرات ناشی از ریسک‌های پراهمیت است. اقدامات پیشگیرانه و واکنشی برای کاهش تاثیرات منفی و افزایش احتمالات مثبت اجرا می‌شوند.

در بسیاری از شرکت‌ها، این مراحل با توجه به تجربیات مدیران پروژه، موارد ثبت شده مشابه و دستورالعمل‌های موجود انجام می‌شوند. اما با توجه به محدودیت اطلاعات مستند شده، بعضاً با شکست مواجه می‌شوند.

مفاهیم کلی

محدوده پروژه (Scope)

شامل اهداف پروژه و بودجه مالی و زمانی برای دستیابی به این اهداف است. محدوده پروژه مشخص می‌کند که چه فعالیت‌هایی باید در چه زمان و با چه هزینه‌ای به انجام برسند. در واقع، نشانگر زمان، هزینه و کیفیت اجرا، یعنی مولفه‌های اصلی مدیریت ریسک است.

ساختار شکست کار (WBS)

ساختار شکست کار ابزاری برای دسته‌بندی فعالیت‌ها است که به سازماندهی بهتر فعالیت‌های پروژه کمک می‌کند. هر فعالیت در ساختار شکست کار نیز محدوده خاص خود را دارد که زمان، هزینه و کیفیت آن فعالیت را مشخص می‌کند.

رویداد ریسک

رویداد ریسک به معنای بروز یک شرایط غیر قطعی است که ممکن است بر زمان، هزینه و یا کیفیت پروژه اثر بگذارد. احتمال وقوع و میزان اثرگذاری، دو بعد اصلی هر رویداد ریسک هستند.

مدیریت ریسک در پروژه

مدیریت ریسک به معنای رویکردی است که برای مقابله با ریسک‌های شناسایی شده به کار گرفته می‌شود. این رویکرد می‌تواند شامل پذیرش ریسک، انتقال ریسک به دیگر ارکان پروژه، کاهش ریسک و یا پرهیز کامل از آن باشد.

پذیرش ریسک

پذیرش ریسک به این معنا است که شدت اثرات ناشی از وقوع ریسک به قدری ناچیز است که نیازی به انجام اقدام متقابل برای جلوگیری از بروز آن وجود ندارد.

انتقال ریسک

انتقال ریسک به دیگران عموماً در قالب بندهای قراردادی صورت می‌گیرد و طرف پذیرنده، در قبال دریافت امتیازاتی می‌پذیرد که برخی ریسک‌ها را بر عهده بگیرد.

کاهش ریسک

کاهش ریسک به معنای اقداماتی است که سبب کاهش احتمال بروز و یا کاهش شدت عواقب ناشی از بروز ریسک می‌گردد.

پرهیز کامل از ریسک

پرهیز کامل از ریسک در مواردی رخ می‌دهد که عواقب ناشی از بروز ریسک به قدری سهمگین است که به هیچ عنوان نمی‌توان بروز آن را تحمل نمود.

استراتژی‌های مدیریت ریسک

1. استراتژی ناحیه‌ای مدیریت ریسک

در استراتژی ناحیه‌ای، در هر مرحله دو بخش از پروژه از نظر ریسک‌های موجود مقایسه می‌شوند. سپس مشخص می‌شود که هر یک از این ناحیه‌ها با چه احتمالی در معرض بروز ریسک‌های مختلف قرار دارند و بروز این ریسک‌ها در هر ناحیه، با چه وزنی کل پروژه را متاثر می‌سازد. این دو ناحیه در یک نمودار دو بعدی تصویر می‌شوند و مشخص می‌شود که هر گونه اقدام در راستای مدیریت ریسک در یک ناحیه، چه اثرات متقابلی در ناحیه مجاور خواهد داشت.

2. استراتژی بده-بستان در مدیریت ریسک

در استراتژی بده-بستان، اهداف مدیران و اولویت‌های پروژه در خصوص هزینه‌ها، مدت و کیفیت اجرا، احتمال تغییر در کار و … ناشی از هر گونه اقدام در راستای مدیریت ریسک مورد بررسی قرار می‌گیرد و تصمیم‌گیری می‌شود که کدامیک از مولفه‌های تعریف شده باید برای حفظ سایر مولفه‌ها قربانی شوند.

3. استراتژی مدیریت ریسک بر مبنای ساختار شکست کار

این استراتژی با توجه به اصول کلی تعریف شده در مبانی مدیریت پروژه شکل گرفته و برای هر یک از فعالیت‌های موجود در ساختار شکست کار، ریسک‌های موجود و احتمال و عواقب بروز آن‌ها را مورد سنجش قرار می‌دهد. در این روش تلاش می‌شود تمامی ریسک‌ها کنترل شوند و تعریف حالت بهینه برای پروژه چندان مدنظر نمی‌باشد.

4. استراتژی بهینه‌سازی ریسک‌های پروژه

در این روش، یک مدل ریاضی برای تحلیل و ارزیابی ریسک تعریف می‌شود که کارایی هر یک از اقدامات انجام شده در مراحل مختلف مدیریت ریسک را وزن‌ دهی می‌کند و تلاش می‌کند در قالب محدودیت‌های موجود و با صرف کمترین هزینه، اهداف مورد نظر را به دست آورد. اگرچه این روش به نظر کارآمد جلوه می‌کند اما تعریف توابع ریاضی و مدل‌سازی ریسک‌ها بسیار پیچیده خواهد بود.

نتیجه‌گیری

با توجه به مباحث مطرح شده، مدیریت ریسک باید در هر سه مرحله شناسایی،تحلیل و پاسخ، به صورت ترکیبی از استراتژی ناحیه‌ای و بده-بستان انجام شود و تا جای ممکن تلاش شود که با توجه به ساختار شکست کار به بهینه‌سازی ریسک‌های کل پروژه پرداخته شود. تصمیم‌گیری برای انتخاب میان پذیرش، پرهیز، کاهش و یا انتقال ریسک برای فعالیت‌های مختلف همچنان بر دوش مدیر پروژه خواهد بود و از پروژه‌ای به پروژه دیگر، تفاوت‌های قابل توجهی خواهد داشت.

استراتژی‌های مدیریت ریسک در پروژه‌های ساختمانی

چالش‌ها، فرصت‌ها و آینده تکنولوژی در بازار مسکن

در دهه‌های آینده، بازار مسکن با تغییرات چشمگیری مواجه خواهد شد که توسط تکنولوژی‌های نوین هدایت می‌شوند. این تکنولوژی‌ها، همچون دو لبه شمشیر، هم فرصت‌های فراوانی به ارمغان می‌آورند و هم چالش‌هایی که نیازمند توجه و مدیریت دقیق هستند.

فرصت‌ها:

استفاده از داده‌های بزرگ و هوش مصنوعی: این فناوری‌ها با تحلیل داده‌های گسترده، توانایی پیش‌بینی ترندها و ارائه توصیه‌های شخصی‌سازی‌شده به خریداران و فروشندگان را دارند. هوش مصنوعی می‌تواند الگوهای پنهان بازار را شناسایی کرده و به تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه کمک کند.

فناوری‌های مجازی و واقعیت افزوده: ابزارهای واقعیت مجازی و افزوده، تجربه خرید و فروش ملک را متحول می‌کنند. این فناوری‌ها به ویژه در مواقعی که دسترسی فیزیکی به املاک محدود است، امکان بازدیدهای مجازی و تعامل واقعی‌تری را فراهم می‌آورند.

بلاکچین و معاملات امن: بلاکچین می‌تواند شفافیت و امنیت معاملات مسکن را به شدت افزایش دهد. این فناوری با ثبت غیرقابل تغییر اطلاعات و استفاده از قراردادهای هوشمند، فرآیندهای معاملاتی را ساده‌تر و امن‌تر می‌کند.

آینده تکنولوژی در بازار مسکن

چالش‌ها:

حفظ حریم خصوصی و امنیت داده‌ها: با افزایش حجم داده‌های جمع‌آوری شده، حفاظت از اطلاعات شخصی و مالی افراد به چالشی جدی تبدیل می‌شود. اطمینان از اینکه داده‌ها در برابر دسترسی غیرمجاز محافظت می‌شوند، از اهمیت بالایی برخوردار است.

تطابق با قوانین و مقررات: فناوری‌های جدید باید با قوانین و مقررات موجود در هر کشور سازگار باشند. این امر نیازمند تنظیم مقررات جدید و اصلاحات قانونی برای پاسخگویی به نیازهای تکنولوژیکی مدرن است.

توسعه مهارت‌ها و دانش: با توسعه فناوری‌های جدید، نیاز به آموزش و توسعه مهارت‌های متناسب با این تکنولوژی‌ها افزایش می‌یابد. آموزش‌های مستمر و به‌روزرسانی دانش فنی کارکنان برای استفاده بهینه از این فناوری‌ها ضروری است.

آینده:

آینده تکنولوژی در بازار مسکن به توسعه و یکپارچگی بیشتر فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، واقعیت مجازی و افزوده، بلاکچین و اینترنت اشیاء وابسته است. این تکنولوژی‌ها قادر خواهند بود تجربه خرید، فروش و مدیریت املاک را به طور اساسی تغییر دهند. انتظار می‌رود این فناوری‌ها باعث افزایش کارایی، شفافیت و راحتی در فرآیندهای مسکن شوند.

در نهایت، بازار مسکن و تکنولوژی در کنار هم، نه تنها فرصت‌های جدیدی برای نوآوران فراهم می‌کنند، بلکه به مصرف‌کنندگان نیز تجربیاتی بهبود یافته ارائه می‌دهند. این فضای همکاری و نوآوری، در نهایت به سود همه ذی‌نفعان در بازار مسکن خواهد بود، از خریداران و فروشندگان تا مشاوران و سرمایه‌گذاران.

مدیریت ریسک در بازار مسکن

بازار مسکن یکی از پیچیده‌ترین و پرریسک‌ترین بازارها در عرصه سرمایه‌گذاری است. از این رو، مدیریت ریسک در این بازار به عنوان یکی از کلیدی‌ترین مهارت‌ها برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای به شمار می‌آید. این مقاله به بررسی جامع روش‌ها و استراتژی‌های مدیریت ریسک در بازار مسکن می‌پردازد و نکات کاربردی برای کاهش ریسک‌های مرتبط ارائه می‌دهد.

1. مفهوم ریسک در بازار مسکن

1.1 تعریف ریسک در سرمایه‌گذاری

ریسک در سرمایه‌گذاری به احتمال وقوع زیان یا عدم تحقق بازده مطلوب اطلاق می‌شود. در بازار مسکن، ریسک‌ها می‌توانند ناشی از عوامل مختلفی باشند که بر ارزش و بازده سرمایه‌گذاری تأثیر می‌گذارند. ریسک‌ها ممکن است در نتیجه تغییرات اقتصادی، شرایط سیاسی، تغییرات اجتماعی یا حتی تحولات فناورانه بوجود آیند. درک درست از این مفهوم به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا استراتژی‌های مناسبی برای کاهش و مدیریت آن تدوین کنند.

1.2 انواع ریسک‌های مرتبط با بازار مسکن

ریسک‌های مرتبط با بازار مسکن شامل ریسک‌های اقتصادی، سیاسی، قانونی، مالی و عملیاتی می‌شوند. هر یک از این ریسک‌ها می‌تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر سرمایه‌گذاری در مسکن تأثیر بگذارد. برای مثال، ریسک اقتصادی شامل نوسانات در نرخ بهره و تورم است، در حالی که ریسک‌های سیاسی و قانونی ناشی از تغییرات قوانین و مقررات دولتی می‌باشند. این تقسیم‌بندی به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا به طور خاص به هر نوع ریسک پاسخ دهند و استراتژی‌های مناسب را برای هر کدام اعمال کنند.

2. شناسایی ریسک‌های بازار مسکن

2.1 ریسک‌های اقتصادی

ریسک‌های اقتصادی شامل تغییرات در نرخ بهره، تورم، رکود اقتصادی و نوسانات بازار است. این عوامل می‌توانند به کاهش ارزش ملک و کاهش بازده سرمایه‌گذاری منجر شوند. برای مثال، افزایش نرخ بهره می‌تواند هزینه‌های وام مسکن را افزایش داده و تقاضا برای خرید مسکن را کاهش دهد. همچنین، تورم بالا می‌تواند هزینه‌های ساخت و ساز را افزایش دهد و سودآوری پروژه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.

2.2 ریسک‌های سیاسی و قانونی

ریسک‌های سیاسی و قانونی ناشی از تغییرات در سیاست‌های دولتی، قوانین و مقررات مربوط به املاک و مستغلات و مسائل حقوقی مرتبط با مالکیت املاک هستند. این ریسک‌ها می‌توانند باعث مشکلات حقوقی و افزایش هزینه‌های سرمایه‌گذاری شوند. برای مثال، تغییر قوانین زونینگ یا محدودیت‌های جدید برای ساخت و ساز می‌تواند برنامه‌های سرمایه‌گذاری را مختل کند. همچنین، مسائل حقوقی مرتبط با مالکیت املاک می‌تواند منجر به دعاوی حقوقی و کاهش ارزش سرمایه‌گذاری شود.

3. عوامل مؤثر بر ریسک‌های بازار مسکن

3.1 عوامل اقتصادی

عوامل اقتصادی شامل نرخ رشد اقتصادی، نرخ بیکاری، سطح درآمد و توان خرید مردم می‌باشد. این عوامل تأثیر مستقیم بر تقاضا و عرضه مسکن و در نتیجه بر ارزش املاک دارند. به عنوان مثال، در دوران رشد اقتصادی، تقاضا برای مسکن افزایش می‌یابد که می‌تواند به افزایش قیمت‌ها و ارزش املاک منجر شود. در مقابل، در دوران رکود اقتصادی، کاهش تقاضا ممکن است به افت قیمت‌ها و کاهش بازده سرمایه‌گذاری منجر شود.

3.2 عوامل اجتماعی و جمعیتی

عوامل اجتماعی و جمعیتی شامل تغییرات در ساختار جمعیت، مهاجرت، نرخ تولد و مرگ و تحولات فرهنگی است. این عوامل می‌توانند به تغییرات در تقاضای مسکن و ارزش املاک منجر شوند. برای مثال، افزایش مهاجرت به یک منطقه خاص می‌تواند تقاضا برای مسکن در آن منطقه را افزایش دهد و به تبع آن، قیمت‌ها و ارزش املاک را بالا ببرد. همچنین، تغییرات در ساختار خانوارها، مانند افزایش تعداد خانواده‌های تک‌نفره، می‌تواند به تغییر در نوع و اندازه مسکن مورد نیاز منجر شود.

4. روش‌های کاهش ریسک در بازار مسکن

4.1 تنوع‌بخشی به سرمایه‌گذاری‌ها

تنوع‌بخشی به سرمایه‌گذاری‌ها از طریق خرید املاک در مناطق مختلف و با کاربری‌های متفاوت می‌تواند ریسک‌ها را کاهش دهد. این روش باعث می‌شود تا زیان‌های احتمالی در یک بخش توسط سودهای حاصل از بخش‌های دیگر جبران شود. برای مثال، سرمایه‌گذاری در املاک تجاری و مسکونی در مناطق مختلف می‌تواند به کاهش تأثیر نوسانات بازار کمک کند.

4.2 تحلیل و پیش‌بینی بازار

تحلیل دقیق بازار و پیش‌بینی روندهای آینده می‌تواند به شناسایی فرصت‌ها و تهدیدها کمک کند. استفاده از مدل‌های پیش‌بینی و تحلیل داده‌ها می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه‌تر منجر شود. بررسی شاخص‌های اقتصادی، تحلیل روندهای جمعیتی و استفاده از نرم‌افزارهای تحلیل بازار می‌تواند به شناسایی فرصت‌های مناسب و کاهش ریسک‌ها کمک کند.

5. استراتژی‌های مدیریت ریسک

5.1 استراتژی‌های پیشگیرانه

استراتژی‌های پیشگیرانه شامل شناسایی و ارزیابی ریسک‌ها قبل از وقوع آنها و اجرای اقدامات پیشگیرانه برای کاهش احتمال وقوع یا تأثیر آنها است. این استراتژی‌ها می‌تواند شامل انتخاب مکان مناسب، خرید بیمه و استفاده از مشاوره حقوقی باشد. برای مثال، انتخاب املاک در مناطقی با ریسک پایین‌تر و بررسی دقیق سوابق حقوقی ملک قبل از خرید می‌تواند از بروز مشکلات در آینده جلوگیری کند.

5.2 استراتژی‌های واکنشی

استراتژی‌های واکنشی شامل اقدامات پس از وقوع ریسک‌ها برای کاهش زیان‌ها و بازگرداندن شرایط به حالت عادی است. این استراتژی‌ها می‌تواند شامل اقدامات ترمیمی، مذاکره مجدد قراردادها و بازسازی املاک باشد. برای مثال، پس از بروز یک حادثه طبیعی مانند زلزله، اجرای برنامه‌های بازسازی سریع و مؤثر می‌تواند به کاهش تأثیرات منفی و بازگشت سریع به وضعیت عادی کمک کند.

6. استفاده از ابزارهای مالی برای مدیریت ریسک

6.1 بیمه‌های مسکن

بیمه‌های مسکن می‌توانند به عنوان یک ابزار موثر برای کاهش ریسک‌های مرتبط با حوادث غیرمترقبه مانند آتش‌سوزی، سیل و زلزله استفاده شوند. بیمه‌ها می‌توانند خسارات مالی را جبران کنند و امنیت سرمایه‌گذاری را افزایش دهند. انتخاب بیمه مناسب و بررسی شرایط و پوشش‌های آن می‌تواند به مدیریت بهتر ریسک‌ها کمک کند.

6.2 قراردادهای مشتقه

قراردادهای مشتقه مانند قراردادهای آتی و اختیار معامله می‌توانند به عنوان ابزارهای مالی برای مدیریت ریسک‌های قیمتی در بازار مسکن استفاده شوند. این قراردادها به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهند تا از نوسانات قیمت‌ها محافظت کنند. استفاده از این ابزارها نیازمند دانش و تجربه کافی در زمینه بازارهای مالی است و می‌تواند به کاهش ریسک‌های مرتبط با تغییرات قیمتی کمک کند.

7. نقش اطلاعات و داده‌ها در مدیریت ریسک

7.1 اهمیت تحلیل داده‌ها

تحلیل داده‌ها و اطلاعات بازار مسکن می‌تواند به شناسایی روندها، الگوها و نقاط قوت و ضعف بازار کمک کند. استفاده از داده‌های دقیق و به‌روز می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بهتر و کاهش ریسک‌ها منجر شود. برای مثال، تحلیل داده‌های تاریخی قیمت‌ها و بررسی شاخص‌های اقتصادی می‌تواند به پیش‌بینی روندهای آینده و شناسایی فرصت‌های سرمایه‌گذاری کمک کند.

7.2 استفاده از سیستم‌های اطلاعاتی

سیستم‌های اطلاعاتی و نرم‌افزارهای مدیریت ریسک می‌توانند به جمع‌آوری، تجزیه و تحلیل داده‌ها و ارائه گزارش‌های مفید کمک کنند. این سیستم‌ها می‌توانند به افزایش دقت و سرعت در مدیریت ریسک‌ها منجر شوند. استفاده از نرم‌افزارهای پیشرفته تحلیل داده و سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS) می‌تواند به شناسایی الگوها و نقاط پرریسک کمک کند.

8. تأثیر تکنولوژی در مدیریت ریسک

8.1 نرم‌افزارهای مدیریت ریسک

نرم‌افزارهای مدیریت ریسک می‌توانند به شناسایی، ارزیابی و پیگیری ریسک‌ها کمک کنند. این نرم‌افزارها قابلیت تحلیل داده‌ها، پیش‌بینی روندها و ارائه راهکارهای مناسب را دارند. استفاده از نرم‌افزارهای تخصصی مدیریت پروژه و ریسک می‌تواند به بهبود فرآیندهای مدیریت و کاهش ریسک‌های مرتبط با پروژه‌های ساختمانی کمک کند.

8.2 فناوری‌های نوین در تحلیل بازار

فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و بلاکچین می‌توانند به تحلیل دقیق‌تر و سریع‌تر داده‌های بازار مسکن کمک کنند. این فناوری‌ها می‌توانند به شناسایی فرصت‌ها و تهدیدها و ارائه راهکارهای هوشمندانه برای مدیریت ریسک منجر شوند. استفاده از الگوریتم‌های پیش‌بینی مبتنی بر هوش مصنوعی می‌تواند به تحلیل بهتر روندهای بازار و کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری کمک کند.

9. مدیریت ریسک در پروژه‌های ساختمانی

9.1 ارزیابی ریسک‌های پروژه

ارزیابی دقیق ریسک‌های پروژه‌های ساختمانی می‌تواند به شناسایی و کاهش ریسک‌های مرتبط با طراحی، ساخت و بهره‌برداری کمک کند. استفاده از روش‌های ارزیابی ریسک مانند FMEA و تحلیل SWOT می‌تواند به شناسایی نقاط ضعف و قوت پروژه کمک کند. بررسی دقیق مراحل مختلف پروژه و شناسایی ریسک‌های احتمالی می‌تواند به بهبود مدیریت ریسک‌ها کمک کند.

9.2 روش‌های کاهش ریسک در ساخت و ساز

روش‌های کاهش ریسک در ساخت و ساز شامل استفاده از مواد با کیفیت، انتخاب پیمانکاران مجرب، نظارت مستمر بر فرآیند ساخت و بهره‌گیری از تکنولوژی‌های نوین می‌شود. این روش‌ها می‌توانند به کاهش ریسک‌های مرتبط با هزینه، زمان و کیفیت پروژه کمک کنند. استفاده از روش‌های مدرن ساخت و ساز مانند BIM و تکنولوژی‌های پیشرفته می‌تواند به بهبود کیفیت و کاهش ریسک‌های مرتبط با پروژه‌های ساختمانی کمک کند.

10. مدیریت ریسک در خرید و فروش املاک

10.1 ارزیابی صحیح ارزش ملک

ارزیابی صحیح ارزش ملک می‌تواند به شناسایی فرصت‌ها و کاهش ریسک‌های مرتبط با خرید و فروش املاک کمک کند. استفاده از روش‌های ارزیابی مانند تحلیل مقایسه‌ای، تحلیل درآمد و تحلیل هزینه می‌تواند به تعیین دقیق‌تر ارزش ملک منجر شود. بررسی دقیق موقعیت جغرافیایی، شرایط بازار و تحلیل مالی ملک می‌تواند به تصمیم‌گیری بهتر و کاهش ریسک‌های مرتبط کمک کند.

10.2 بررسی دقیق قراردادها

بررسی دقیق قراردادها و اسناد مرتبط با خرید و فروش املاک می‌تواند به شناسایی و کاهش ریسک‌های حقوقی کمک کند. استفاده از مشاوره حقوقی و بررسی تمامی جزئیات قراردادها می‌تواند از بروز مشکلات حقوقی در آینده جلوگیری کند. اطمینان از صحت و کامل بودن اسناد حقوقی و بررسی تعهدات و مسئولیت‌های طرفین در قراردادها می‌تواند به کاهش ریسک‌های حقوقی کمک کند.

11. نقش مشاوران و کارشناسان در مدیریت ریسک

11.1 اهمیت مشاوره حرفه‌ای

مشاوره حرفه‌ای از کارشناسان و مشاوران مسکن می‌تواند به شناسایی و کاهش ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری در بازار مسکن کمک کند. این مشاوران می‌توانند با ارائه تحلیل‌های دقیق و راهکارهای مناسب به بهبود فرآیند تصمیم‌گیری کمک کنند. استفاده از تجربیات و دانش مشاوران حرفه‌ای می‌تواند به کاهش ریسک‌ها و افزایش بازده سرمایه‌گذاری کمک کند.

11.2 انتخاب مشاوران متخصص

انتخاب مشاوران متخصص و با تجربه می‌تواند به افزایش دقت و کیفیت تحلیل‌ها و مشاوره‌ها منجر شود. بررسی سوابق و تجربیات مشاوران و انتخاب افرادی که دارای تخصص و دانش کافی در زمینه بازار مسکن هستند می‌تواند به کاهش ریسک‌ها کمک کند. استفاده از مشاوران معتبر و حرفه‌ای می‌تواند به بهبود کیفیت تصمیم‌گیری‌ها و کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری کمک کند.

12. نکات پایانی و توصیه‌ها

12.1 توصیه‌های کاربردی برای سرمایه‌گذاران

برای کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری در بازار مسکن، سرمایه‌گذاران باید تحلیل‌های دقیق بازار، تنوع‌بخشی به سرمایه‌گذاری‌ها، استفاده از مشاوره حرفه‌ای و بهره‌گیری از ابزارهای مالی مناسب را در نظر داشته باشند. همچنین، برنامه‌ریزی دقیق و پیگیری مستمر روندهای بازار می‌تواند به بهبود تصمیم‌گیری‌ها کمک کند. اجتناب از تصمیم‌گیری‌های عجولانه و تحلیل دقیق شرایط بازار می‌تواند به کاهش ریسک‌ها و افزایش بازده سرمایه‌گذاری کمک کند.

12.2 اشتباهات رایج در مدیریت ریسک

از اشتباهات رایج در مدیریت ریسک می‌توان به عدم تحلیل دقیق بازار، نادیده گرفتن ریسک‌های حقوقی، عدم تنوع‌بخشی به سرمایه‌گذاری‌ها و عدم استفاده از مشاوره حرفه‌ای اشاره کرد. اجتناب از این اشتباهات می‌تواند به کاهش ریسک‌ها و افزایش بازده سرمایه‌گذاری‌ها منجر شود. بررسی دقیق و پیگیری مستمر روندهای بازار، تحلیل شرایط اقتصادی و استفاده از ابزارهای مالی مناسب می‌تواند به بهبود مدیریت ریسک‌ها و افزایش بازده سرمایه‌گذاری کمک کند.


این راهنما به شما کمک می‌کند تا با درک بهتر از جنبه‌های مختلف مدیریت ریسک در بازار مسکن، تصمیمات هوشمندانه‌تری بگیرید و از مزایای این نوع سرمایه‌گذاری بهره‌مند شوید. با برنامه‌ریزی دقیق، تحلیل بازار و مشاوره با کارشناسان، می‌توانید به موفقیت‌های بیشتری در این حوزه دست یابید.

ده ریسک‌ جهانی در سرمایه‌گذاری مسکن

ده ریسک‌ جهانی در سرمایه‌گذاری مسکن چیست؟

بازار مسکن، به مانند یک آیینه تمام‌نما، بازتاب‌دهنده تغییرات و تحولات اقتصادی و اجتماعی جوامع بشری است.

این عرصه، که از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی یاد می‌شود، همواره در معرض دگرگونی‌هایی است که توسط عوامل متعددی همچون سیاست‌های دولتی، تغییرات دموگرافیک، و نوآوری‌های فناورانه به راه انداخته می‌شوند.

درک این تغییرات و ارزیابی دقیق از ریسک‌های موجود، می‌تواند تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری را بر اساس اصول علمی و تجربیات عمیق ممکن سازد.

هدف این مقاله، شناسایی و تحلیل دقیق ده ریسک عمده‌ای است که می‌توانند بر بازدهی سرمایه‌گذاری‌های مسکن تأثیر بگذارند، تا سرمایه‌گذاران بتوانند با استراتژی‌های مناسب، ریسک‌ها را کاهش داده و فرصت‌های سودآور را به نحو احسنت شناسایی کنند.

۱. نوسانات قیمتی

یکی از بزرگ‌ترین ریسک‌های سرمایه‌گذاری در مسکن، نوسانات قیمتی است. قیمت‌ها می‌توانند به دلایل مختلفی مانند تغییرات نرخ بهره، تورم، و تغییرات در عرضه و تقاضای بازار به شدت تغییر کنند.

۲. ریسک سیاسی و قانونی

تغییرات در قوانین و مقررات مربوط به مسکن، مانند مالیات‌ها، قوانین اجاره، و سیاست‌های زمین‌ و مسکن می‌توانند تاثیرات قابل توجهی بر سودآوری سرمایه‌گذاری‌ها داشته باشند.

۳. ریسک مالی

دسترسی به تامین مالی و شرایط وام‌دهی بانک‌ها نیز می‌تواند به یک عامل ریسک‌زا تبدیل شود. تغییر در سیاست‌های اعتباری و نرخ‌های بهره می‌تواند در دسترسی به منابع مالی و هزینه‌های تامین مالی تاثیر بگذارد.

۴. ریسک بازار

تغییرات در بازار کار و اقتصاد کلان می‌توانند بر عرضه و تقاضای مسکن تاثیر بگذارند. این تغییرات می‌توانند منجر به کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های موجود شوند.

۵. ریسک مدیریتی

نحوه مدیریت املاک و مستغلات و انتخاب سرمایه‌گذاری‌ها نیز می‌تواند ریسک‌های قابل توجهی را به دنبال داشته باشد. بی‌تجربگی یا خطاهای مدیریتی می‌توانند منجر به زیان‌های بزرگی شوند.

۶. ریسک فناوری

پیشرفت‌های فناوری می‌توانند بر ارزش و کارایی املاک تاثیر بگذارند. نوآوری‌هایی مانند خانه‌های هوشمند و انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند تقاضا برای انواع خاصی از ملک را تغییر دهند.

۷. ریسک زیست‌محیطی

تغییرات آب و هوایی و سایر شرایط زیست‌محیطی می‌توانند تاثیرات جدی بر ارزش و قابلیت استفاده از املاک داشته باشند.

۸. ریسک جغرافیایی

موقعیت جغرافیایی املاک می‌تواند در معرض ریسک‌های خاصی مانند زلزله، سیل، یا سایر بلایای طبیعی باشد.

۹. ریسک تکنولوژیک

خطرات ناشی از نوآوری‌های تکنولوژیک می‌توانند ساختار بازارهای مسکن را دگرگون سازند، از جمله از طریق ایجاد روش‌های جدید در ساخت و ساز یا تغییر در الگوهای مصرفی.

۱۰. ریسک دموگرافیک

تغییرات در جمعیت‌شناسی می‌توانند تاثیرات قابل توجهی بر تقاضا برای انواع خاصی از املاک داشته باشند. افزایش یا کاهش جمعیت در مناطق خاص می‌تواند بر ارزش‌های ملکی تاثیر بگذارد.

 

در دنیای پرتلاطم امروز، بازار مسکن به عنوان یکی از پایه‌های اساسی سرمایه‌گذاری، نیازمند بینشی عمیق و استراتژیک است. توانایی تحلیل ریسک و پیش‌بینی روندهای آتی نه تنها می‌تواند از دارایی‌ها در برابر نوسانات ناگهانی محافظت کند، بلکه فرصت‌هایی را برای سرمایه‌گذاری‌های موفق و پرسود فراهم می‌آورد.

این مقاله به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با درک بهتری از چشم‌اندازها و ریسک‌های موجود و ده ریسک‌ جهانی در سرمایه‌گذاری مسکن، به گونه‌ای هوشمندانه‌تر و مطمئن‌تر در بازار مسکن حضور یابند و سرمایه‌های خود را در مسیری پایدار و سودآور هدایت کنند.

با استفاده از این دانش، سرمایه‌گذاران قادر خواهند بود تا با چشم‌اندازی روشن‌تر، دارایی‌های خود را در برابر تلاطم‌های آینده بیمه کنند و از پتانسیل‌های بازار مسکن به بهترین شکل ممکن بهره‌مند شوند.

 

علیرضا بهرامی نسب

ششم اردیبهشت ۱۴۰۳

ثروتمند جدید بخش مسکن کیست؟

به نظر شما ثروتمند جدید بخش مسکن کیست؟در گذشته اگر میگفتند فلان شخص ثروتمند است،منظور این بود،دارایی های ملکی زیادی دارد.

اما امروز این موضوع درباره ثروتمندان صادق نیست. با رقابتی شدن بازار و کاهش قدرت خرید و بالا رفتن ریسک ها اتفاقاتی افتاده که عبارت ثروتمند ملکی نیاز به بازتعریف دارد.

امروز اگر شخصی که یک قلم از دارایی های ملکی اش هزار میلیارد است، نیازمند پانصد میلیون تومان پول باشد از چه محلی باید این پول تامین شود ؟

وقتی شخصی قلم کوچک دارایی اش هزار میلیارد ارزش دارد در زندگی شخصی و کاری خود هم حداقل ماهانه چند میلیارد هزینه دارد.

وقتی بخاطر چند صد میلیون یا چند میلیارد مجبور باشد دارایی ۱۰۰۰ میلیاردی خود را بفروشد باید ۵۰٪ زیر قیمت این ملک را قیمت گذاری کند تا شخصی پای میز مذاکره حاضر شود. به همین سادگی ۵۰٪ ثروتش از بین خواهد رفت !

اما ثروتمند واقعی در حال حاضر کیست ؟ کسی که گردش مالی دارد!

اگر شخصی امروزه در بخش مسکن فعالیت هایی انجام می دهد،که گردش مالی در حساب های خود دارد ثروتمند است.

به عنوان مثال شخص میتواند برای این زمین ۱۰۰۰ میلیاردی پروژه ای تعریف کند و بخشی از آن را پیش فروش کند که این امر باعث گردش مالی میشود.

اشخاص بخاطر پیش خریدی که انجام می دهند چک پرداخت خواهند کرد. این چک ها در زمان سررسید تبدیل به پولی میشود که مشکلات پانصد میلیونی و چند میلیاردی شخص را برطرف می کند.

همچنین با توجه به تعریف پروژه و ایجاد ارزش افزوده روی آن زمین ۱۰۰۰ میلیاردی٬ دیگر ارزش آن زمین ۱۰۰۰ میلیارد نیست بلکه ۱۴۰۰ میلیارد است.

ثروتمند امروزه کسی است که از قبل به این موضوع فکر کرده و پیش بینی وضعیت فعلی بازار را کرده باشد. و ثروتمندانی با طرز تفکر قدیمی کسانی هستند که دارایی های خود را رفته رفته از دست خواهند داد …

ثروتمند در حال حاضر کسی است که گردش مالی دارد …

سرمایه‌گذاری در طلا یا نقره؟

سرمایه‌گذاری در طلا یا نقره؟ کدام بهتر است؟

نوسان‌های اقتصادی غیرقابل‌ پیش‌بینی که این روزها همه‌ی ما در حال تجربه‌ی آن هستیم، سرمایه‌گذاری روی دارایی مناسب را به تصمیمی مهم برای ما تبدیل کرده است.

از میان گزینه‌های سرمایه‌گذاری مختلف، انتخاب میان طلا یا نقره معمولاً چالش‌های خود را دارد و نیازمند بررسی جوانب گوناگون است.

فلز طلا ازجمله کالاهایی است که درگذشته به‌عنوان پشتوانه‌ی پولی کشورها به شمار می‌رفته است و در میان مردم نیز ارزش بالایی داشته و دارد.

این امر منجر به آن شده است که شمش طلا یا سکه و اشکال گوناگون این فلز گران‌بها شکل گرفتند تا افراد بتوانند سرمایه‌ی خود را به این دارایی ارزشمند تبدیل کنند.

در کنار طلا، فلز نقره نیز امروزه موردتوجه قرار گرفته و منبعی برای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شده است. هرچند که معمولاً افراد کمتری برای سرمایه‌گذاری به سمت خرید این فلز می‌روند.

در این مقاله، سعی داریم با تفاوت‌های طلا و نقره به‌عنوان دارایی‌هایی برای سرمایه‌گذاری آشنا شویم و مزایا و ویژگی‌های هریک از این دو کالای ارزشمند را مرور کنیم.

چرا بهتر است روی طلا یا نقره سرمایه‌گذاری کنیم؟

در مقایسه با سایر کالاها که ارزش آن‌ها بر اساس نیاز صنایع مختلف و تقاضای آن کالا مشخص می‌شود، فلزات گران‌بها کاربردهای تجاری یا صنعتی چندانی ندارند و همین موضوع، سرمایه‌گذاری روی طلا و نقره را از سایر کالاها متمایز می‌کند.

البته این نکته را باید موردتوجه قرار داد که در مقایسه با طلا، نقره کاربرد صنعتی و تجاری بیشتری دارد و به طور تقریبی، نیمی از مقدار نقره‌ای که در بازار خریدوفروش می‌شود، کاربرد تجاری در حوزه‌های گوناگون از دندانپزشکی تا صنایع الکترونیک دارد.

این امر در حالی است که طلا به‌غیراز تولید جواهرات که سهم عمده‌ای از بازار این فلز را تصاحب کرده، کاربرد تجاری و صنعتی محدود و اندکی دارد.

همچنین طلا و نقره به دلیل ارتباط تاریخی که با پول داشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، کالاهای محبوبی برای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شوند.

چراکه کشورها در برهه‌ای از تاریخ، از طلا و نقره به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌عنوان پشتوانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی پول خود بهره می‌گرفتند.

در حال حاضر، اگرچه هیچ اقتصاد بزرگی دیگر از طلا و نقره به‌عنوان مبنای پول خود استفاده نمی‌کند، اما سرمایه‌گذاران همچنان برای تبدیل دارایی خود به کالاهای سرمایه‌ای، از این دو فلز بهره می‌گیرند.

سرمایه‌گذاری روی طلا

سرمایه گذاری روی  در بیشتر مواقع جزء کم‌ریسک‌ترین سرمایه‌گذاری‌ها شناخته می‌شود.

چراکه طلا علاوه بر اینکه قابلیت نقدشوندگی بالایی دارد، می‌تواند تقاضایی در قالب زیورآلات داشته باشد.

از سوی دیگر، به‌عنوان یک سرمایه‌ی امن در مقایسه با دلار و ارز، ریسک کمتری را برای صاحبان این دارایی به همراه دارد.

همچنین از لحاظ تاریخی نیز فلز طلا بسیار ارزشمندتر و گران‌تر از نقره است.

از همین رو است که بسیاری از افراد، طلا را به‌عنوان یک دارایی و به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌منظور یک ذخیره ارزش برای استفاده در دوران رکود مالی خود نگهداری می‌کنند.

بدین ترتیب، هرچه وضعیت بازار سهام بدتر باشد، سرمایه‌گذاران بیشتر به سمت سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری در بازارهای موازی مانند خرید طلا تمایل پیدا می‌کنند.

و زمانی که وضعیت کلان اقتصادی مطلوب است، افراد ترجیح می‌دهند پول خود را از طلا خارج کنند و آن را در دارایی‌هایی سرمایه‌گذاری کنند که پیوندهای بیشتری با چرخه‌ی اقتصاد داشته باشد.

سرمایه‌گذاری روی نقره

سرمایه‌گذاری روی نقره پس از طلا در سراسر جهان، علاقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مندان زیادی دارد. اما در ایران، چنین نیست.

دلیل این تفاوت تا حدی به تمایلات فرهنگی و عادات جمعی مردم ایران برمی‌گردد و بخشی از این عدم تمایل نیز به دلیل ناآگاهی و عدم اطلاع از ارزش و قابلیت‌های سرمایه‌گذاری روی فلز نقره است.

سرمایه‌گذاران باید در نظر داشته باشند که نقره مزیت‌های خاصی دارد که در بسیاری موارد آن را از دیگر کالاها متمایز و پراهمیت‌تر می‌کند؛ مزیت‌هایی که احتمالاً نزد سرمایه‌گذاران دیگر کشورها بهتر و بیشتر درک شده است.

اما مزیت‌هایی که این فلز را از طلا و دیگر کالاها متمایز می‌کند، چیست؟

نقره به‌طورکلی با وضعیت اقتصاد هماهنگ است و با نوسان‌های آن حرکت می‌کند. این موضوع تا حد زیادی به‌خاطر کاربردهای تجاری و صنعتی این فلز است.

به این صورت که هرگاه گردش چرخه‌ی اقتصاد کند می‌شود و صنایع تولیدی با رکود مواجه می‌شوند، طبیعتاً به نقره‌ی کمتری برای تولید نیاز دارند و همین موضوع باعث کاهش قیمت این فلز در بازار می‌شود.

چند نکته‌ی مهم درباره‌ی سرمایه‌گذاری در طلا یا نقره

برای اینکه درک بهتری از بازار این دو فلز ارزشمند داشته باشیم، بیایید باتوجه‌به چند معیار مختلف، سرمایه‌گذاری در این دو کالا را دقیق‌تر بررسی کنیم:

نوسان قیمتی و ریسک سرمایه گذاری در طلا و نقره

تجربه نشان داده است، نقره در مقایسه با طلا ثبات قیمتی کمتری دارد، چرا که در بازه‌های زمانی کوتاه، قیمت نقره می‌تواند دچار نوسانات زیادی شود و در بازارهای مالی، این فلز درخشان به سرمایه‌ی پرریسک‌تری نسبت به طلا تبدیل شده است.

بنابراین، سرمایه‌گذاران بهتر است دارایی را انتخاب کنند که به نحوی سنجیده، با نیازهای مدیریت ریسک پورتفوی آن‌ها همخوانی داشته باشد.

توجه به عرضه جهانی طلا و نقره

قبل از خرید فلزات گران‌بها به این نکته دقت داشته باشید که در هر سال، عرضه‌ی کل نقره‌ی جدید حدود یک میلیون اونس است.

درحالی‌که عرضه‌ی طلا در هر سال به حدود ۱۲۰ میلیون اونس می‌رسد. درواقع، کمیابی این فلزات است که در کنار سایر عوامل قیمت آن‌ها را تعیین می‌کند.

قیمت پایین‌تر نقره باعث می‌شود ارزش بازار این فلز از طلا کمتر باشد. یکی از دلایل نوسان‌های بیشتر نقره در مقایسه با طلا این است که با ورود پول کمی به این بازار، می‌توان تأثیر بزرگی بر قیمت این فلز در مقایسه با بازار طلا گذاشت.

با این توضیحات، زمانی که قیمت‌ها اوج می‌گیرند، نقره بیشتر از طلا بالا می‌رود و هنگام کاهش قیمت، بیشتر از طلا با افت قیمت مواجه می‌شود.

چنین اتفاقی را در دهه ۷۰ میلادی که اقتصاد جهان به رکودی بی‌سابقه دچار شد، شاهد بودیم.

در این دهه، نقره نسبت به طلا رشد بیشتری داشت. اما از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۵، قیمت این فلز روبه‌کاهش گذاشت و این افت قیمت، بیشتر از طلا بود.

در سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ که جهان بار دیگر بحران مالی را تجربه کرد، نقره رشد بسیار بیشتری نسبت به طلا داشت، اما در سال‌های بعدی که شرایط بازار رو به بهبودی رفت، طلا افت قیمت کمتری داشت.

بنابراین، می‌توان گفت اگر سطح ریسک‌پذیری پایین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تری دارید، انتخاب نقره برای سرمایه‌گذاری چندان برای شما مناسب نیست.

همچنین در شرایطی که جهان در یک رکود اقتصادی و مالی فرومی‌رود، نقره بهتر از طلا رشد می‌کند و در بازه‌ی بعدی که رونق اقتصادی جهانی اتفاق می‌افتد، این فلز درخشان بیشتر از طلا دچار افت قیمت می‌شود.

بنابراین، نکته‌ی مهم این است که اگر در زمان رکود اقتصادی، نقره خریداری کردید، با رونق بازار، حتماً نقره را بفروشید.

رویکرد نهاد های دولتی به نگهداری طلا و نقره

یکی از تفاوت‌هایی که میان طلا و نقره وجود دارد، به‌واسطه رویکرد دولت‌ها نسبت به نگهداری این دو فلز به وجود می‌آید.

بیشتر کشورها فلز «طلا» را به‌عنوان دارایی نگهداری می‌کنند، درحالی‌که «نقره» بیشتر در سه کشور آمریکا، هند و مکزیک نگهداری می‌شود.

ازآنجاکه فلز نقره دیگر در ضرب سکه مورداستفاده قرار نمی‌گیرد، اگر اختلالی در عرضه‌ی آن ایجاد شود، یا تقاضای صنایع برای استفاده از آن افزایش یابد یا بحرانی ازاین‌دست به وجود آید، تأثیر بزرگی روی بازار نقره ایجاد می‌کند.

در چنین شرایطی، تقاضا برای این فلز افزایش می‌یابد و قیمت نقره رشد زیادی را تجربه خواهد کرد.

فلز نقره،طلایی دیگر با قیمت کمتر!

نقره به دلیل شباهت‌های زیادی که با طلا دارد، مزایای یک دارایی فیزیکی همچون طلا را داراست.

اما آنچه این فلز را از طلا متمایز می‌کند، این است که با پرداخت هزینه‌ی کمتر می‌توانید آن را صاحب شوید. بدین ترتیب، با پرداخت پول کمتری نسبت به طلا، می‌توانید از مزایای سرمایه‌گذاری در یک فلز ارزشمند به‌عنوان یک دارایی فیزیکی مشابه طلا بهره‌مند شوید.

به‌ویژه در شرایط تورمی، سرمایه‌گذاری روی این فلز برای کسانی که نقدینگی چندانی ندارند، می‌تواند گزینه مناسبی باشد. به همین دلیل است که بسیاری از افراد، نقره را «طلای تنگدستان» نیز می‌نامند.

نسبت سرمایه گذاری در طلا و نقره با تورم!

یکی دیگر از نکاتی که سرمایه‌گذاران باید به آن توجه کنند، مسئله‌ی تورم است. یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین فاکتورهای سرمایه‌گذاری مقایسه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی نرخ بازدهی دارایی با نرخ تورم است و در انتخاب بازار هدف برای سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری نقش به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ویژه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای دارد.

درباره‌ی نسبت طلا و نقره با تورم، باید گفت طلا در شرایط نامتعادل بازار، پوشش ریسک بسیار خوبی دارد و سرمایه‌گذاری روی آن می‌تواند سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی شما را از خطر تورم درامان نگه دارد.

در نظر داشته باشید که با افزایش تورم و تشویش بازار، طبیعتاً تقاضا برای طلا بسیار بیشتر می‌شود و به دنبال آن، قیمت طلا افزایش می‌یابد.

در مقابل، اگرچه ارتباط تورم با نقره مثل همبستگی آن با طلا نیست. اما همچنان همبستگی بالایی با تورم دارد.

نقره به دلیل ماهیت خاص خود، در هنگام تورم تا حد زیادی از خطر کاهش ارزش در امان است. چراکه در زمان تورم نیز، نیازهای صنایع به این فلز، به کمک بازار می‌آید و سرمایه‌گذاری روی آن را به انتخابی قابل‌ملاحظه تبدیل می‌کند.

البته در هنگام تورم، بدون شک تقاضای حوزه‌ی صنعت نیز برای نقره کاهش می‌یابد، اما به دلیل به‌صرفه‌بودن سرمایه‌گذاری روی نقره در چنین فضایی، سرمایه‌گذاران از کاهش ارزش این فلز جلوگیری می‌کنند.

قاعدتاً در زمان‌هایی که نرخ تورم پایین باشد، این شرایط بالعکس می‌شود و افزایش تقاضای صنایع برای نقره، موجب افزایش ارزش این فلز می‌گردد.

در نهایت باید گفت، در شرایط فعلی اقتصاد جهانی سرمایه‌گذاری روی نقره می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به‌عنوان یکی از گزینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مطلوب سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری تلقی شود.

نحوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری در نقره

پس از بررسی همه‌جانبه‌ی سرمایه‌گذاری روی نقره و طلا، اکنون به بررسی راه‌های سرمایه‌گذاری روی نقره می‌پردازیم. برای خرید نقره دو راه وجود دارد:

  1. بسیاری از افراد با خریدوفروش نقره‌ی خام یا با خرید شمش نقره به‌صورت فیزیکی، روی این کالا سرمایه‌گذاری می‌کنند.
  2. دومین راه سرمایه‌گذاری در نقره استفاده از قراردادهای آتی در بورس کالا است تا از این طریق از تغییرات قیمت آن کسب سود کرد.
  3. سومین راه سرمایه گذاری غیر مستقیم و از طریق صندوق‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری در نقره است. این دسته از صندوق‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در زمان نگارش این مقاله، در ایران راه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازی نشده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند.

سرمایه‌گذاری روی هر دو فلز طلا و نقره

اگر با رویکرد دیگری به موضوع بنگریم، درمی‌یابیم که هر دوی این فلزات می‌توانند دارایی مناسبی برای سرمایه‌گذاری باشند.

اگر قصد دارید دارایی‌های امن خود در سبد سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری را متنوع‌تر کنید، سرمایه‌گذاری در هر دو فلز می‌تواند بهترین انتخاب ممکن باشد.

در نهایت باید گفت، هر دو دارایی طلا و نقره برای داشتن یک سبد متنوع و امن سرمایه‌گذاری، گزینه‌های خوبی هستند و منبعی ارزشمند برای حفظ دارایی شما حتی در شرایط بد اقتصادی محسوب می‌شوند که می‌توانند رشد قیمت خوبی را تجربه کنند.

بنابراین، ترکیبی از هر دو دارایی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شرط رعایت سایر اصول تشکیل سبد سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری می‌تواند دارایی شما را ازریسک ازدست ‌رفتن حفظ کند.

مسائل جاری برای نقره و طلا در سال 2023 چه معنایی دارد؟

خوب، کاهش نرخ تورم و تضعیف حرکت اقتصادی نشان می‌دهد که فدرال رزرو ممکن است در افزایش نرخ بهره با شدت کمتری رفتار کند.

هرگونه نشانه‌ای از سیاست پولی ضعیف‌تر، بایستی برای طلا ونقره مثبت باشد و از روند صعودی که در نوامبر 2022 شروع شده است، حمایت کند.

علاوه بر این، از آنجایی که اقتصاد ایالات متحده در حال از دست‌دادن حرکت است، نگرانی‌های رکود باید تشدید شود که می‌تواند تقاضای پناهگاه امن را برای فلزات گرانبها نیز تقویت کند.

گرچه قیمت نقره دیروز کاهش یافت، اما می‌توان آن را یک اصلاح عادی تلقی کرد (لطفاً به خاطر داشته باشید که نقره به طور نسبی یک فلز صنعتی است) یا حتی می‌توان گفت این یک واکنش منطقی به برخی اظهارنظرهای جنگ‌طلبانه بولارد و مستر فدرال رزرو در مورد لزوم افزایش نرخ وجوه فدرال به بالای 5٪ باشد. البته این دو عضو، امسال اعضای رأی‌دهنده نیستند.

از این رو، به سر و صدای بازار توجه نکنید، بلکه روی روندهای اساسی متمرکز باشید. آنچه بدیهی و واضح هستند: اقتصاد در حال رسیدن به رکود است، این امر باعث می‌شود از سرعت فدرال رزرو کاسته شود و بعداً حتی افزایش نرخ بهره را متوقف کند

با نگاه به آمار اقتصادی در ایالات متحده به وضوح می‌توان مشاهده کرد که تولید صنعتی در این کشور، در پی افت 0.7 درصدی در دسامبر، با غافلگیری منفی مواجه شد که در واقع، ادامه‌ی کاهش 0.6 درصدی در ماه نوامبر و رقمی بیش از حد انتظار بود.

این کاهش عمدتاً ناشی از تولیدات صنعتی بود که در ماه دسامبر 1.3 درصد کاهش یافت و در سه ماهه‌ی چهارم با نرخ سالانه‌ی 2.5 درصد کاهش را تجربه کرد. نرخ بهره‌ی بالاتر و کاهش قدرت خرید ناشی از تورم به تقاضا برای کالاها لطمه زد..

خرده‌فروشی، پس از کاهش 1 درصدی در نوامبر، در ماه دسامبر 1.1 درصد کاهش یافت. این میزان کاهش، بیش از حد انتظار بود و بزرگترین کاهش در 12 ماه گذشته نیز تلقی می‌شود.

از آنجا که در این فصل در تعطیلات به سر می‌بریم، دوره‌ی معاملاتی چندان شکوفایی را مشاهده نمی‌کنیم. البته، میزان فروش تا حدی به دلیل کاهش قیمت‌ها، پائین آمد.

بیایید نگاهی عمیق به موضوع داشته باشیم:

بگذارید شفاف بگوئیم: منظور «رکود» است. ارزیابی مجموعه‌ای از آخرین داده‌های اقتصادی، شکی باقی نمی‌گذارد که اقتصاد ایالات متحده در حال از دست‌دادن تحرک و پویایی است.

آیا داده‌های ملایم‌تر باعث تندروی بیشتر فدرال‌رزرو می‌شود؟

تعدیل فشار تورم و نشانه‌های گسترده‌ی تضعیف تقاضا می‌تواند فدرال رزرو را تشویق کند تا سرعت افزایش نرخ بهره را کاهش دهد.

این همان چیزی است که پاتریک هارکر، رئیس فدرال رزرو فیلادلفیا، این هفته پیشنهاد کرد. و ابراز داشت که در میان برخی نشانه‌ها مبنی بر اینکه تورم داغ در حال کاهش است، آمادگی لازم را برای اینکه بانک مرکزی ایالات متحده به سمت افزایش نرخ بهره آهسته‌تر حرکت کند، دارد.

علاوه بر او، لوری لوگان، رئیس فدرال رزرو دالاس، دیدگاه مشابهی را در اولین سخنرانی سیاسی مهم خود در پست جدید بیان کرد:

«اگر در یک سفر جاده‌ای هستید و در یک بزرگراه خطرناک، با هوای مه‌آلود مواجه شدید، ایده‌ی خوبی است که سرعت خود را کم کنید. این موضوع چنانچه در محیط پیچیده‌ی اقتصادی و مالی امروز سیاست‌گذار باشید، نیز صدق می‌کند؛ به همین دلیل است که من در ماه گذشته از تصمیم فدرال رزرو برای کاهش سرعت افزایش نرخ‌ها حمایت کردم. و همین ملاحظات حاکی از کاهش بیشتر سرعت در نشست آتی است.»

معامله‌گران آتی نیز بر روی چنین سناریویی شرط‌بندی می‌کنند، زیرا بر اساس ابزار CME ارزیابی فدرال رزرو، بیش از 95 درصد شانس افزایش 25 واحد پایه در دو هفته را می‌بینند.

البته لازم به ذکر است که کاهش رشد قیمت‌ها اساساً برای قیمت نقره مثبت خواهد بود.

 

علیرضا بهرامی

منبع:سایت «اینوستینگ»

1402/12/23

 

تعریف متفاوت از انسان باهوش

در این مقاله با یک تعریف متفاوت از انسان باهوش آشنا خواهید شد!

در شرایط فعلی افرادی موفق هستند که باهوش باشند. اگر باهوش نباشند پولی بدست نمی آورند و پولی هم از پدر رسیده باشد همه را از بین خواهند برد. حالا باهوش بودن یعنی چه ؟

تعریف باهوش بودن امروز با ده سال پیش تفاوت دارد. فرد باهوش امروزی کسی است که در محیط کاری خود حداقل ۲۰ مولفه که باید به آنها توجه داشته باشد را در کاغذی بنام چک لیست بنویسد.

اگر این موارد به ۵۰ عدد برسد با شخص با ضریب هوشی بسیار بالا روبرو هستیم. این مولفه هایی که نوشته شده اند باید ضد هم باشند.

تعدادی دیگر باید متناقض باهم و تعدادی هم مغایر هم باشند. اگر همه مولفه ها یک جهت را به شما نشان میداد چک لیست شما اشتباه است.

به زبان ساده تر : اولی به شما اعلام میکند یک کار را انجام بدهید و مورد دوم به شما اعلام میکند انجام این کار اشتباه است.

حال انسان موفق کسی است که از بین این همه تناقض و اطلاعات که هرکدام به شما یک چیز متفاوت می گوید راه درست را تشخیص بدهد. این اطلاعات نباید باهم هارمونی داشته باشند که شما را به یک مقصد ببرند.

سود در تناقض است. باهوش کسی است که تناقض را میفهمد و کودن کسی است که تناقض را متوجه نیست.

در زندگی شخصی هم این موضوع وجود دارد. انسان کم هوش در زمان ارتباط با همسر یا فرزندان فقط یک موضوع را در ذهن دارد ولی انسان باهوش مولفه های دیگر را نیز در جلو چشمان خود میبیند.

در زمان کدورت با همسر اگر فقط یک رفتار اشتباه او را در نظر دارید٬ تصمیم غلط خواهید گرفت و اگر درصد بالایی از مولفه ها به شما می گوید این تصمیم درست است٬ انجام ندادن آن اشتباه خواهد بود.

اگر حوصله نوشتن این چک لیست متناقض را ندارید بهتر است تصمیم گرفتن درباره خودتان را به دیگران واگذار کنید. شما صلاحیت تصمیم گیری درباره خودتان را نیز ندارید.

 

مولانا در دفتر دوم مثنوی می فرماید :

هست بی رنگی اصول رنگ ها / صلح ها باشد اصول جنگ ها

 

و به قول نظامی :

هرچه خلاف آمد عادت بود     /     قافله سالار سعادت بود

 

و در نهایت شیخ محمود شبستری :

نمی دانم بهر جایی که هستی / خلاف رسم و عادت کن که رستی

 

علیرضا بهرامی نسب

۱۴۰۲/۱۲/۱۶